Johan van der Leeden, docent (bedrijfs)economie aan het Picasso Lyceum, heeft niet altijd voor de klas gestaan. Hij begon zijn carrière als ondernemer met een eigen kaaswinkel in Amsterdam. In de kaaswinkel werkten altijd scholieren om wat bij te verdienen. Dat hij goed met deze leeftijdsgroep om kon gaan bleef niet onopgemerkt.
‘Op een dag zei een klant in de winkel tegen mij dat ik de jongeren op een zo positieve manier benaderde waardoor ze veel leerden van mij. De klant bleek een schooldirecteur te zijn en vroeg me vervolgens of ik nooit overwogen had om als leraar aan de slag te gaan’.
‘Die vraag triggerde me. Ik had nauwelijks orde in mijn gezin, hoe zou het me dan voor een klas vergaan? Toch bleef het aan me knagen en ben ik de lerarenopleiding gaan doen’.
‘Ik ben gestart als leraar op een vmbo in Bilthoven. De directeur vroeg of ik vast wilde komen werken, maar ik wilde eerst mijn opleiding afmaken. In die tijd ben ik begonnen als vervanger voor zieke collega. Zo kon ik rustig starten, heel veel leren en vertrouwen opbouwen. In 2004 heb ik definitief gekozen voor het vak van leraar mijn zaak in Amsterdam verkocht’.
Geen moment spijt gehad, nog nooit.
‘Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Leraar zijn is een prachtig ambacht. Het omgaan met jonge mensen is voor mij heel motiverend. Ze zijn eerlijk, nemen geen blad voor de mond en ze geven behoorlijk directe feedback. Daar moet je dan wat mee. Ik had nooit gedacht dat ik die kwaliteit zou hebben’.
‘Ik werk nu drie dagen per week bij het Picasso Lyceum in Zoetermeer en twee dagen op een school in Rotterdam. Het Picasso Lyceum trok me vanwege het projectonderwijs, want ik geloof in vakoverstijgend onderwijs. Daarbij moet je buiten de school durven te denken. Niet alleen mijn lokaal is de klas, maar ook buiten. Met het project Edukaas dat ik heb op kunnen zetten, leren de leerlingen via de praktijk in het echte leven. Je ziet dan kanten van leerlingen die je niet ziet wanneer ze alleen maar uit boeken leren’. ‘Een voorwaarde om te kunnen slagen als zij-instromer is het hebben van oprechte belangstelling voor jonge mensen. Ze hebben het heel goed door als je een trucje doet. Ik heb vertrouwen in al mijn leerlingen, ik kan ze hoop geven. Zij staan nog aan het begin. Zij mogen dromen. Dat is toch fantastisch?’
Ik koos voor het onderwijs
‘Ik koos destijds niet voor het geld, maar voor het onderwijs. Ik heb daar veel voor teruggekregen. Mijn vrienden snapten het niet allemaal, maar voor mij was het de beste beslissing uit mijn leven’.
